فرانچایز (Franchise) براساس تعریف انستیتوی بین المللی فرنچایز روشی ساده برای توسعه کسب و کار یا تجارت و توزیع کالا و خدمات از طریق قرارداد اخذ امتیاز است.
تعریف مدل فرانچایز
یک رابطه مدت دار و بلندمدت که فرنچایز دهنده حق بهره مندی از لیسانس و برند خود را به فرنچایز گیرنده می دهد و در زمینه سازمان دهی، آموزش، تامین مواد، بازاریابی و مدیریت به فرنچایز گیرنده کمک میکند و در ازای آن مبلغی از درآمد فرنچایز گیرنده را در اختیار می گیرد. فرنچایز یک مدل از همکاری در کسب و کار است که برای عرضه یک محصول یا خدمت به کار می رود.
در زبان انگلیسی شرکت اصلی که مدل کسب و کار را طراحی کرده فرنچایزر (Franchisor) و شرکتی که این امتیاز را دریافت کرده فرنچایزی (Franchisee) نامیده میشود.
فرانچایز کردن کسب و کار
فرانچایز کردن کسب و کار، یک مسیر اثبات شده برای رشد سریع است. حال اینکه ما چگونه فرانچایز شویم نیز خودش در این اقتصاد چالش برانگیز تبدیل شدن به یک گیرنده ی فرانچایز، یک بلیط خودکار به سوی موفقیت نیست. با این حال، بسیاری از صاحبان کسب و کار رویای دیدن نام تجاری خود را به عنوان نامی بزرگ، با شبکه ای گسترده در سراسر جهان در سر می پروارانند
در حقیقت راز موفقیت برندهای بزرگ خدماتی و صنعتی استفاده از مدل فرانچایز است. فرانچایز یکی از پدیدههای دنیای معاصر در حوزه کسب و کار و خدمات عمومی است که منجر به ایجاد الگوهای زنجیرهای میشود. در این شیوه کسب و کار یک شرکت یا برند موفق، در ازای دریافت درصدی از درآمد طبق یک قرارداد مشخص و بلندمدت حق استفاده از لیسانس، برند و آموزش را به فرنچایز گیرنده میدهد و خدماتی مانند تأمین مواد اولیه، بازاریابی و تبلیغات را نیز بر عهده میگیرد.
برای مثال در رستورانهای زنجیرهای مالکیت هر شعبه با شخصی متفاوت است اما شیوه اداره، دستورالعمل پخت غذا، دکوراسیون و حتی تابلو و آرم رستوران مطابق با الگوی ثابتی صورت میگیرد که توسط فرانچایز دهنده تدوین میشود.
دلیل استقبال از فرانچایز چیست؟
درواقع فرانچایز استفاده از یک مدل آزمایششده و موفق برای کاهش ریسک سرمایهگذاری است. در بازار عصر حاضر شکست اقتصادی بهسختی جبران شده و بازگشت سرمایه ازدسترفته تقریباً غیرممکن است و این موضوع موجب شده تا چه در بخش اقبال عمومی و چه در بحث سرمایهگذاری خارجی استقبال خوبی از برندهای زنجیرهای شود. این شیوه کسب و کار چندان در ایران ناشناخته نیست. سالهاست که فروشگاههای زنجیرهای با شکل و شمایلی مشابه و خدماتی یکسان در شهرهای بزرگ و کوچک فعالیت میکنند.
افزون بر این بسیاری از کسب و کارهای منفرد مانند فست فودها و حتی بستنی فروشیها نیز پس از کسب شهرت و رسیدن به سود کافی اقدام به گسترش فعالیت خود در قالب شعبههای متعدد میکنند. فرانچایز یک مدل برد-برد در بازار رقابتی محسوب میشود.
از سویی فرانچایز دهنده با ارائه تجربیات ارزشمند خود به فرانچایزگیرنده و از طریق فروش بیشتر فرانجایزگیرنده به درآمد سرشاری میرسد؛ تجاربی که بهسختی و با آزمون و خطا و پژوهشهای فراوان به دست آمدهاند و از سوی دیگر فرانچایز گیرنده نیز بدون نگرانی از شکست تجاری و بینیاز از اموری مانند تبلیغات و بازاریابی با اتکا به تجاربی که بارها آزمون خود را پس دادهاند اعتماد نموده و به فعالیت و کار اصلی خود تمرکز میکنند.
امروزه حوزه کسب و کار فرانچایز دیگر به فروشگاهها زنجیرهای خلاصه نمیشود و موفقیت این الگو موجب شده تا مشاغل و خدماتی نظیر رستوران، سوپرمارکت، مهدکودک، مدرسه، دانشگاه و مراکز درمانی و بیمارستانها نیز به این شیوه اداره شوند. داراییهایی که در قالب فرانچایز گسترش مییابند تنها به موارد فیزیکی محدود نمیشود.